Akşamüstünün yitik bestesi

Güzel cumaların ertesinde açar

Evimin penceresindeki beyaz..

Derdimin kıyısında bir kadın

Oturmuş karşımda biraz..

Sen beni korkak mı sandın?

hah!

Ben sadece inanacaktım.

Sevdiğim maviliklerin

Limanına sığınacaktım.

Ahlat ağacını görür

Âhlar ağacını bilirdim.

Şimdiyse

Kavak ağacının gölgesine uzanmış

Bir aylak gibi düşte ve yorgun

Düşlediğim kentin ortasında

Kendimi kendime sordum

Bir zamanlar...uzak ihtimaller

Üstüme sinmiş yalnızlığım

Kâh oynadı kâh yanımda durdu

Zaman sustu, döküldü sesler..,

Melis & Ezgi
 (Yitik bestenin yitik melodisi: Melis&Ezgi)