26 Ocak 2014 Pazar

yazının başı bi' yanda sonu bi' yanda. ben öbür yanda.

Kaygı.. Vallahi kaygı, hep beni yiyip bitiren. (Bir itiraf: Şu soldaki cümlenin içinde bulunan zamir ben değil de biz idi, dedim Ezgi, yine mi? yine mi sığınıyorsun çoğullukların ardına? hayır dedi Ezgi.)
Huy mudur bilmem, emin oldukça güvende hissediyorum ya, kaygı duymak tüketiyor beni. Oysa, anlatsanıza bana, desenize neyin garantisi var Ezgi şu hayatta?

İmla

boşverdim onu da
yok noktadan başka
yok virgül
yok büyük harf
büyük değil hiçbiri ötekinden
eşitlik
kardeşlik
abisiz ablasız
yaşıtız

bak
kafam çok karışık
ya da hep böyle oluyor.
ne vakit bir şeyler yazmaya çalışsam
hele de uzun bir ara sonrası ise
ne varsa kafamın içinde
ne kadar cümle ne kadar sözcük ne kadar hece
dökülüveriyor
söz dinlemezce

bir itiraf daha
aslında hiçbir şey ters gitmiyor
ters olan benim
tek bir yöne akış hâlinde olan cisimler düşünün
cisimler hayatlar vakitler insanlar
sonra bir de zıttına bir ok çizin
ben
benim hayatımda yani
benim hayatımda belli bir yöne akıyorken her şey
zıttında direten ben
insan kendine terslik yaratır mı demeyin
yaratıyor işte
ben

ne çok ben dedim
rahatsız etti gözümü kulağımı
alışkın değilim

sonuç olarak ezgi
kendini rahat bırakırsan sevineceğim

vinçumahkakaçahasotsinierasadeybiyehnalattasairsdoludaymohkhöhkastinadogdillinaalurtsahiliera
daymohk

neyse ki kimileri ses ediyor kimileri elini uzatıyor da fark ediyorum gene ters yönde olduğumu
sağ olasın annem
sağ olasın teyzem
sağ olasın ablam
sağ olasın melisim
sağ olasın feryal ablam
sağ olasın şarkı türkü söylemek

şş
bi şey diyim mi
bakma efkârlı hâllerime
seneye istanbul'da olacak olma fikri karnıma ağrılar girmesine sebep olacak kadar heyecanlandırıp mutlu ediyor beni.
yeni bi hayat başlayacak benim için
eskinin tortusunu atıyorum bu sene üzerimden
feryal abla demişti ya: liseli gibi değilsin hiç, anlamışsın bi şeyleri bizlere kıyasla daha erken, ben senin yaşındayken ne saftım (utanıp yok canım diyor bir yandan da gülüyorum) yok gülme valla bak, sende kafa sağlam, canım benim.
evet diyor, canım da diyor sonunda
ne kendini beğenmişçe oldu bunu buraya yazmak
bakmayın utanıyorum o her söylediğinde
benim asıl demek istediğim
biraz erken büyüdüm sanırım sığamıyorum bu seneki hayatımın içine
ben şimdiden hazırım sanki gelecek seneye
ondan hep bu acelecilik
böyle
gene sıkışıverdi
anlamsızlaştı
karıştı cümleler

hadi biraz sakin

iki şarkı daha dinledim
sakinledim biliyor musun
bu kez başardım anlaşılan kendimle konuşmayı
şşt kendim
zannımca sabreyleyip de yazının bu kısmına gelen yoktur
madem muhabbetimiz koyu ve keyifli bu gece
gel çay demleyelim